SÜLEYMANPAŞA BELEDİYESİ HİZMET BİNASI

Proje deyince aklımıza bina yapmak geliyor, inşaat üzerinden dönen bir ekonomi, rasyonel akılı ve kentsel duyarlılıkları bastıran bir rant iştahı, hem özel yatırımlarda, hem kamuda karşılığını buluyor. Mimarlık ucuz bir tüketim metasına dönüştürülüyor.

Binalar, her tarafta binalar, daha büyük, daha gösterişli binalar… Kocaman yapılar, en büyüğüne, en şaşaalısına karşı bitmek bilmeyen iştah…

Üstelik mimarlık tartışma ortamında da, bu büyüklükler yarışı  “kentsel ölçek” adı altında meşruiyet kazanıyor. İmajinel cephe varyasyonlarından ibaret büyük kimliksiz yapılar her yere, konudan ve bağlamdan kopuk bir şekilde konduruluyor.  Mimarlığın bina yapmak değil, “nitelikli mekan” üretmek olduğu sık sık unutuluyor.

Oysa, genel geçer değerleri var mimarlığın: Yer’e ait olmak gibi, topoğrafya gibi, ölçek gibi…

Bir belediye binası, en temel anlamda kamusallık tarifliyor, herkese eşit mesafede durması, kimseye ait olmaması gerekiyor.  Bu bağlamda ulaşılabilirlik, geçirgenlik, süreklilik kavramları öne çıkıyor. Kimseye ait olmayan, herkes tarafından ulaşılabilir, kullanılabilir ara mekanların maksimize edilmesi, özelleşen mekanların niteliğinden görece önemli bir hale geliyor.

Kentsel Okumalar:

Tekirdağ, Türkiye’nin hızla gelişmekte olan şehirlerinden biri… Deniz kenarında yer aldığı halde, denizle ilişkisi çok güçlü olmayan bir yerleşim tavrı var. Ayrıca kent dokusu içinde ilk hissedilen yeşil alanların ve kamusal boşlukların yetersiz oluşu. Sıkışık parsel düzeni içerisinde nefes alıcak boşluklara ihtiyaç duyan bir yoğunluğa sahip görünüyor.

Kent merkezinden doğuya doğru ilerleyen ticaret aksı, doğuya doğru konut bölgesi olarak devam edip, üniversite alanıyla son buluyor. Yarışma alanı, tam da bu iki yönlenmenin ortasında, kıyı bandındaki rekratif alanlarla da ilişki kurma potansiyeline sahip bir odak noktası oluşturma potansiyeline sahip.

Üst ölçekten, kentin farklı odak noktalarını, yarışma alanının merkezi bir durak olarak öngörüldüğü, ilişki rotalarıyla bütünleştirmek olası görünüyor.

Ayrıca, kent içindeki en ciddi yeşil lekelerden birine sahip mezarlık ile, yayalaştırma yapılması planlanan bölge arasında bir geçit oluşturuyor. Güneyde, hem denizle, hem de; Şehit Yüzbaşı Mayadağlı Caddesiyle bölünse de park ile yakın teması var. Yavaşlatılmış yol uygulamasıyla rekreatif yeşilin maksimize edilmesi mümkün görünüyor.

Şehit Yüzbaşı Mayadağlı Caddesinin yayalaştırılması önerilen bölümü ve çevre yollarla canlanması muhtemel aralıkların yarışma alanıyla güçlü bir bağlantı kurması, bütünleşmesi gerekiyor. Bu bağlamda muhtemel ticaret aksının sürekliliği aynı hat üzerinden kurulabilmesi güçlü bir veri olarak karşımıza çıkıyor. Arazinin batısında kavşaklaşan köşenin, yayalaştırılacak bölge ile bütünleşmesi ve alan boyunca sürekliliğinin sağlanması gerekliliği görülüyor.

Kararlar:

• Mevcut halde, otogar kullanımı için uygun görülecek biçimde istinat duvarlarıyla alt kotta düzlük yaratılmış arazi, olası kot ilişkilerini kurabilmekten uzak. Karlık caddesi, alt kottan tamamen kopuk bir halde.

• Arazinin batısında yayalaştırılan bölge ve Şehit Yüzbaşı Mayadağlı Caddesi aksından bir doğrultu çizgisi oluşturuldu. Çizginin güneyinde kentsel rekreatif bir boşluk, kuzeyinde yapılaşmanın yaslanacağı sırt birbirinden ayrıştırıldı. Üst zemin, Karlık caddesi ile hemhal oldu.

• Arazi kotları, doğusunda yer alan mezarlık kotları ile bütünleştirildi, yeniden düzenlenecek olan yaya bağlantısının yapının oluşturacağı zeminler ile farklı noktalardan ilişkilenmesi sağlandı. Yoğun yeşilin bölgesel olarak farklı kotlarda devam ettirilmesi amaçlandı.

• Yapı çatıları, 4 taraftan tüm kotları birleştiren çatı-teraslarla birleştirildi. Program ihtiyacı olan noktalarda ortaya çıkan kütleler, genel akışkanlığı ve geçirgenliği zedelemeyecek şekilde konumlandırıldı. Bu sayede yapı farklı kotlardan giriş – çıkışlar alabilir hale geldi.

• Batıdan yaklaşımda ticari birimler hat boyunca, belediye binasına doğru devam ederken, bir üst ve bir alt kota doğru süreklilik içinde yerleştiler. Arazi güneyindeki kentsel boşlukla doğrudan ilişkili alt zemin kotunda belediye birimlerinin bir kısmı, kreş ve ticaret birimleri konumlandı.

Hattın devamında boşluğun maksimize olduğu noktada belediye ana girişi yerleştirildi. Mezarlık yanında, en alt kotla üst kotu bağlayan yaya bağlantıları, farklı kotlarda dışarıdan da kullanılabilmesi beklenen konferans salonu ve yemekhane bağlantılarını kurdu.

Karlık Caddesi, arazi en üst kotunda protokol ve meclis girişi için bir plato oluşturuldu. Ayrıca bu kottan, yapı ara kotlarına inebilen ara bağlantılar eklendi.

-7.00 kotunda 150 araçlık otopark ve müştemilat konumlandı. Otopark girişi, Karlık Caddesinin eğimi az olan noktasına yakın olan noktasından alındı. Bina ana çekirdekleri ve servis çekirdeği otoparkla ilişkilendirildi.

-4.00 alt zemin kotunda ticari birimler ve belediyenin az sayıda müdürlüğü konumlandı. Ayrıca tüm bölümlere ait arşiv odaları bu katta çözümlendi.

Zemin kotunda özellikle kolay ulaşılabilir birimlerin yer aldığı, yoğun sirkülasyona cevap veren büyük boşluklara imkan veren bir plan şemasına gidildi. Arka tarafa doğru konumlanan mahallerin doğal ışık ve havalandırmadan yararlanabilmeleri için iç bahçeler oluşturuldu.

Üst kotlara doğru parçalanıp küçülen yapı, düşey sirkülasyon elemanlarıyla her katta gerekli fonksiyon ilişkilerini kurabilecek şekilde planlandı.

Meclis salonu hem giriş fuayesi, hem de birimler ve başkanlık bloğu ile doğrudan ilişkili bir şekilde yapının merkezinde konumlandı. Ayrıca, karlık caddesinden bağımsız girişi oluşturuldu.

Başkanlık makamı, Ayrı girişi ve diğer birimlerle düşey olarak bağlantılı olabilecek şekilde, arazinin en üst noktasında konumlandı.

Parçalı yapısı, zeminle bütünleşen tavrı, geçirgen ve ulaşılabilir bir yapı olmasına rağmen, fonksiyon gereksinimlerini net bir şekilde kurabilen bir tasarım yaklaşımı benimsendi.