The Mosque Design “In remembrance of Sinan the Great”

İslamiyet dininin temel esaslarından olan şeffaflık ve sadelik, önerimizi biçimlendiren basilica öğeler oldu.

İbadet alanının kıble doğrultulu saflarla, kare formda organize edilmesi alışkanlığı sürdürüldü.. Namazgah, Dış ve iç arasındaki görselliği maksimize edecek bir “cam prizma” olarak tasarlandı. Tinsel  ambiyans için, şeffaf duvar ve tavan  yüzeylerine, Kuran-ı Kerim’in tüm ayetleri işlendi.

Çağlar boyu cami mimari hafızasının en güçlü formu olan kubbe, geleneksel kullanımının dışına çıkartılıp, cami iç ve dış eylemlerini altına alacak ve güneş kontrolü sağlayacak genel bir örtüye dönüştürüldü. Geleneksel kullanımda çokca rastlanılan kapalı iç avlu fikri yerine, dört tarafı açık, davetkar, basık kubbe formundaki delikli örtünün tanımladığı ve mekanlaştırdığı dış avlu yaklaşımı getirildi. İslam mimarisi tanıdık desenlerinden biri, örtü üzerinde doluluk boşluklarla ortaya çıkan yapısal bir dokuya dönüşmüş oldu. Bu desenin şeffaf ibadet alanı ve  örtü altındaki dış mekan eylemlilikleri sırasında(abdest alma, bayramlaşma, cenaze namazı gibi) tavanda hep algılanırken, zeminde de gölgelerinin oluşturacağı güçlü bir mekansal etki yaratılmış oldu.

Cam prizmanın üç yanını saran, dış kabugun iki noktadan bastığı, minarelerin de konumlandığı  havuz; gök kubbeyi zemine yansıtırken, aynı zamanda ibadet hacmine, insancıl bir yaklaşma sınırı olusturması açısından önemliydi. Havuz zeminine yazılması düşünülen  ışıklı “Allah” yazısı, , tasarımın mistik etkisini; hem ibadet alanından, hem bina dışından güçlendirecek bir fikir olarak ortaya kondu.