TAMAYOUZ EXCELLENCE AWARDS -DEWAN AWARD FOR ARCHITECTURE 2019
SECOND PRIZE – 2.ÖDÜL
In Baghdad, the urban memory is chaotic and blurred due to its martial depression caused by its geopolitical position.
While creating this space where the turbidity is removed, it is aimed to create a special surface for urban memory which is integrated with nature. This surface transformed into a valley and assumed the duty of becoming a public space through the lower elevation it created. It is aimed to revitalize and re-naturalize the project area by using these design tools.
The valley symbolizes the destruction of the memory of Baghdad’s last period –the depression of Baghdad- by transferring to the soil. The design emphasizes that the blur in urban consciousness can be overcome by maximum contact with the planet.
The bridges were built on the valley in the southeast and northwest directions and pedestrian crossings were formed, thus strengthening the bond between the old and the new.
The museum has been located in the north of the project area and established a spatial relationship with the Museum of Modern Art and the monument. The resulting area was connected to Tayeran Square and turned into an art square. The “art axis” created between this square and Tahrir Square will provide the connection of other monuments and art objects to be built in the project area.
The markets and shopping centers in Old Baghdad are very important in terms of urban memory. This memory was also included in the design area and continued as a trade axis.
VALLEY – AL UMMA PARK –
Proje alanı; Tahrir Meydanı ile Tayeran Meydanı arasında kalan bir kentsel boşluktur. Bu boşluk alanın kuzeybatısında yer alan Eski Bağdat ve alanın güneydoğusunda yer alan Yeni Bağdat arasında bir eşik konumundadır.
Bağdat; yoğun ve sert bir kent dokusuna sahiptir. Bununla birlikte politik konu itibari ile yaşadığı militarik depresyondan kaynaklı kent belleği kaotik ve bulanık durumdadır.
Bulanıklığın giderildiği bu boşluğun üretilirken doğa ile bütünleşik renötralize ve kent belleği için özel bir yüzey yaratılması hedeflenmiştir. Bu yüzey, bir vadiye dönüşerek yarattığı alt kot ile kamusal bir dış mekan görevi üstlenmiştir. Bu tasarım araçları kullanılarak, proje alanının yeniden canlandırılması ve yeniden doğallaştırılması hedeflenmiştir.
Vadi, Bağdat’ın son dönemine ait belleğin, Bağdat üzerindeki depresyonun toprağa aktarılarak yok oluşunu simgeler. Tasarım; kent bilincindeki bulanıklığın, gezegen ile maksimum temas ile giderilebileceğini söyler.
Proje alanının, bir eşik olmaktan çıkarılarak kendine ait bir yer olma tanımını terk edip herkes için bir yer olması öngörülmüştür. Bu sebeple vadi üzerinde güneydoğu ve kuzeybatı yönlerinde köprüler üretilerek yaya geçitleri oluşturulmuş ve bu sayede eski ve yeni arasındaki bağ güçlendirilmiştir.
Yeni önerilen müze, proje alanının kuzeyinde konumlandırılarak Modern Sanat Müzesi ve anıt ile bir mekansal ilişki kurmuştur. Bu ilişki sonucu ortaya çıkan alan, Tayeran Meydanı’na bağlanarak bir sanat meydanına dönüşmüştür. Bu meydan ile Tahrir meydanı arasında üretilen sanat aksı, proje alanı içinde bulunan diğer anıtların ve gelecekte yapılacak sanat objelerinin bağlantısını sağlayacaktır.
Eski Bağdat tarafında yer alan pazar ve alışveriş yerleri, kent belleğinde önemli bir öneme sahiptir. Bu bellek, tasarım alanı içerisine dahil edilerek ticaret aksı olarak sürdürülmüştür.
TASARIM EKİBİ
Kutlu İnanç Bal
Hakan Evkaya
Yardımcılar;
Yasemin Kılıç
Serhat Çakır
Harun Bayam
Deniz Yıldız
Seren Nuraydın (Öğrenci)
Onur Asar (Öğrenci)
Cansu Sicimli (Öğrenci)
Zeynep Yıldırım (Öğrenci)